-
1 orientować się
несов.ориенти́роваться -
2 orientować\ się
несов. ориентироваться -
3 rozbierać się
-
4 wyznawać się
-
5 wyznawać\ się
несов. na czym разг. разбираться в чём+orientować się, rozumieć
-
6 kapować
глаг.• смекать* * *несов. разг. 1. понимать, соображать; смекать, сечь;2. подглядывать, подсматривать, следить+1. rozumieć, pojmować, orientować się;
kumać 2. podpatrywać, śledzić* * *несов. разг.1) понима́ть, сообража́ть; смека́ть, сечь2) подгля́дывать, подсма́тривать, следи́тьSyn: -
7 kurs
сущ.• дорога• езда• курс• обиход• путь• течение• урок• ход* * *1) (nauczanie) курсы2) kurs (przejazd) рейс (авто- или железнодорожного транспорта)3) pot. kurs (obieg) обращение4) kurs (kierunek) курс (направление)5) kurs (notowanie) курс (котировка)6) kurs, cykl (np. wykładów) курс (напр. лекций)7) przen. kurs перен. курс (направление, установка)seria (lekarstw) курс (лекарств)kuracja курс (лечения)rok, rocznik (studenci) курс (студенты)rok (studiów) курс (учёбы в вузе)w wyrażeniach: wiedzieć (o czymś), orientować się (w czymś); zapoznać (kogoś z czymś); zorientować się (w czymś), zapoznać się (z czymś) itp. курс в выражениях: быть в курсе; ввестив курс; войтив курс и т.п.* * *♂, Р. \kursu 1. проезд (на определённом участке), ездка ž pot. (на автомобиле etc.);zrobić kilka \kursów a) (samochodem itp.) сделать несколько ездок;
б) (pieszo) сделать несколько концов, сходить несколько раз;2. курс;zejść (zboczyć) z \kursu отклониться от курса; zmienić \kurs polityki изменить политический курс; \kurs akcji курс акций; po \kursie jeden do pięciu по курсу один к пяти;
3. обращение ň;wycofać z \kursu изъять из обращения;
4. курсы lm. курс;\kurs stenografii курсы стенографии
* * *м, Р kursu1) прое́зд ( на определённом участке), е́здка ż, pot. (на автомобиле и т. п.)zrobić kilka kursów — 1) (samochodem itp.) сде́лать не́сколько е́здок; 2) ( pieszo) сде́лать не́сколько концо́в, сходи́ть не́сколько раз
2) курсzmienić kurs polityki — измени́ть полити́ческий курс
kurs akcji — курс а́кций
po kursie jeden do pięciu — по ку́рсу оди́н к пяти́
3) обраще́ние nwycofać z kursu — изъя́ть из обраще́ния
4) ку́рсы lm, курсkurs stenografii — ку́рсы стеногра́фии
-
8 auskennen
-
9 durchblicken
durchblicken v/i <po>patrzeć ( durch das Fernglas przez lornetkę);fam. fig (bei) <z>orientować się (w L);durchblicken lassen, dass … da(wa)ć do zrozumienia, że …;fam. da blicke ich nicht durch ja się w tym kompletnie nie orientuję -
10 zurechtfinden
zu'rechtfinden ( irr): vr sich zurechtfinden an einem Ort, in einer Lage <z>orientować się, rozezna(wa)ć się (w L) -
11 Bescheid
jemandem Bescheid sagen poinformować k-o; fam. powiedzieć k-u prawdę (nie owijając w bawełnę); -
12 Rolle
Rolle f rolka; ( zusammengerolltes Papier usw) rulon, zwój, rol(k)a; TEATR, fig rola; KULIN rolada; SPORT przewrót; LOTN ( Figur) beczka; an der Angel kołowrotek; beim Flaschenzug krążek;die Rolle des, der … spielen odgrywać < odegrać> rolę (G), występować <- stąpić> w roli (G);fig keine Rolle spielen nie odgrywać (żadnej) roli;fig aus der Rolle fallen wypaść pf z roli;fam. von der Rolle sein nie orientować się w sytuacji -
13 tappen
tappen vi (sn) iść, człapać;fig in eine Falle tappen wpaść pf w pułapkę;fig völlig im Dunkeln tappen zupełnie nie orientować się (w sytuacji) -
14 überblicken
-
15 orientieren
orien'tieren (-) vt <z>orientować (vr sich się;nach, an D według G);
См. также в других словарях:
orientować się — I – zorientować się {{/stl 13}}{{stl 7}} skłaniać się ku czemuś, wybierać określoną orientację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugrupowanie orientuje się na reformy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}orientować się II {{/stl 13}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiedzieć[orientować się, czuć, wyczuć], skąd wiatr wieje — {{/stl 13}}{{stl 7}} wiedzieć o tym, co może przynieść korzyść (zarówno materialną, jak i niematerialną, moralną) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kowalski dobrze wie, skąd wieje wiatr, dlatego nigdy nie traci na swoich interesach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
orientować — ndk IV, orientowaćtuję, orientowaćtujesz, orientowaćtuj, orientowaćował, orientowaćowany «informować o czymś, pomagać w zrozumieniu czegoś; ułatwiać rozeznanie się w terenie» Komunikaty orientujące co do stanu pogody. Znaki orientujące w terenie … Słownik języka polskiego
kierować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przybierać określony kierunek poruszania się; udawać się, zmierzać dokądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierować się ku domowi, do drzwi. Kierować się bardziej w prawo. Kierować się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znać się na rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być specjalistą w jakiejś dziedzinie, bardzo dobrze orientować się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatrudnili go, bo zna się na rzeczy. Poprosić o konsultacje znającego się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zorientować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}orientować (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznawać się – wyznać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} znać się na czymś, orientować sięwczymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyznawać się dobrze na jakichś sprawach. Nie mogę się wyznać w nowych przepisach podatkowych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiedzieć — ndk, wiem, wiesz, wiedzą, wiedz, wiedziećdział, wiedziećdzieli «być świadomym czegoś, zdawać sobie z czegoś sprawę, orientować się w czymś; mieć wiedzę o czymś» Wiedzieć o kimś wszystko. Nic nie wiem o tej sprawie. Chcieć wiedzieć całą prawdę.… … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
wiać — ndk Xb, wieję, wiejesz, wiej, wiał, wiali a. wieli 1. «o masach cząsteczek powietrza, warstwach, falach powietrza: być w ruchu, przesuwać się z jakąś szybkością, siłą» Wiatr wieje. Wiał silny wicher z północy a. od północy. ◊ Wiedzieć, orientować … Słownik języka polskiego